Franck L. Goldwasser aka Paris Slim inleiden is voor blues fanaten onnodig. Franck werd in 1960 in Parijs geboren, vandaar zijn alias, een “cadeau” van Troyce Key, de eigenaar van Eli’s Mile Hi Club in Oakland (CA ) en lid van The Rhythm Rockers. Franck studeerde beeldende kunsten voordat hij in 1983 naar de San Francisco Bay Area in Californië verhuisde. Als autodidactisch zanger en blues gitarist werkte Goldwasser in Oakland aan zijn “métier”, waarbij “verbeteren” hier een beter werkwoord zou zijn. Goldwasser werkte samen met enkele van de meest prestigieuze blues muzikanten van de West Coast, waaronder Percy Mayfield, Lowell Fulson en Charlie Musselwhite. Franck heeft verschillende soloalbums uitgebracht en is op meer dan 100 albums verschenen.

In 1985 bracht Goldwasser als Paris Slim zijn eerste 45-toeren uit, gevolgd door een full length album, ‘Blues for Esther’ (1989), dat in 1990 genomineerd werd voor een W.C. Handy. Als Paris Slim bracht hij nog verschillende albums uit (‘Bleedin 'Heart’ - 1996, ‘Be Careful What You Wish For’ - 2006) en toerde hij als sideman voor Phillip Walker, Sunnyland Slim, James Harman, Jerry McCain, AC Reed en Big Jack Johnson. In L.A. hielp Goldwasser bij de vorming van de Mannish Boys. Hij verhuisde in 2005 naar Portland (Oregon), sloot zich aan bij de band van Curtis Salgado en is te horen op Salgado’s 2012-Alligator release ‘Soul Shot’. Het is een album dat een Blues Music Award ontving, terwijl de Mannish Boys in hetzelfde jaar werden uitgeroepen tot "Best Traditionel Bluesband”. Goldwasser keerde in 2013 terug naar Zuid-Californië en nam een jaar vrij. Uiteindelijk hervatte hij en werkte hij vaak samen met R.J. Mischo. In 2014 toerde hij door Europa en in 2016 als frontman van een trio met Big Pete van de Red Devils (Moulin Blues, Ospel 2016).

Franck L. Goldwasser’s ‘Going Back to Paris: The Paris Slim Mountain Top Sessions 1998-1999’ (2021). Deze opnames uit 1998-1999 behoren tot de beste uit zijn carrière. Met als gasten Gary Smith, Jim Pugh & Rusty Zinn, nam Goldwasser originele nummers en goed gekozen covers op. De opnames gebeurden met drie verschillende line-ups, live in de studio en zonder overdubs. De opvolger ‘Crazed & Dangerous’ (2020) nam Franck L. Goldwasser op in de hippe Mühle der Hoffnung (Mill of Friendship) in Bad Iburg (o.l.v. Marcus Praed) met blues pianist Christian Rannenberg & Roger C. Wade.

Zijn nieuwe album ‘Who Needs This Mess!!??’ (2023), werd in het voorbije jaar in juli 2023 uitgebracht bij CrossCut Records. Net als zijn nu al legendarische carrière, bevat de 15 nummers tellende release een met sterren bezaaide cast van vrienden (Charlie Musselwhite, Sugaray Rayford, R.J. Mischo & Kirk Fletcher), die met hem een reis maken die gaat doorheen een muzikale landschap, met roots in de blues en a.g.v. zijn liefde voor de gitaar. Het is niet overdreven om te zeggen dat Goldwasser behoort tot de iconen van de electric urban blues, want zijn manier van gitaar spelen is persoonlijk, uniek, altijd vernieuwend, gepassioneerd, bijtend, vol verrassingen en vooral: vol soul.

De 15 nummers op 'Who Needs This Mess!!??' weerspiegelen Goldwasser’s leven en de ervaringen, ze beschrijven zijn ergernissen in de VS en elders. De kern van de studio-opnames die hier voor het eerst zijn uitgebracht, zijn gemaakt tussen 2019 en 2021 in Ventura (CA). Als bonus is #15 een zowat 7 minuten durende slow blues, opgenomen in 2014 op het Waterfront Blues Festival in Portland, Oregon.  Veertien nummers zijn geschreven of mede geschreven door Goldwasser, een nummer is een cover van een nummer van Bobby Robinson/Elmore James.

'Who Needs This Mess!!??' opent met “Don't Give Up On Me, Baby”, een midtempo shuffle, gevolgd door het aanstekelig rockende, “I Don't Want Your Love (I Just Want Your Lovin')”. Gastartiest R.J. Mischo voegt zich daarna bij Goldwasser & Co. met chromatische harp op “Skwurley”, een uitstekend instrumentaal nummer. Na het luchtige “What Am I To Do?” en de tweede instrumental “Disküm Baåb Uleh Shun” is “I Had a Dream Last Night” het relaas van een droom van de voorbije nacht. Het nummer wordt tekstueel echt grappig en spitsvondig als er opmerkingen volgen: "Had een droom vannacht, Donald Trump werd uit de NRA (de National Rifle Association of America zet zich in voor het recht van burgers om vuurwapens te mogen bezitten) geschopt. Kanye West zei: Maak je geen zorgen, er is altijd een plek om te verblijven en, ze hebben Ben Carson uit de KKK gejaagd. Maar alles is oké in de USA…". Het is dan even “back to basic” met “Paris Woman” en na de smakelijke instrumentale boogie “Sobby Doggy Boogy” volgt “Who Needs This Mess!!??”. Echt opvallend is het titelnummer, met bijdragen van Charlie Musselwhite op mondharmonica, Jim Pugh op keyboards, Kirk Fletcher die aansluit op gitaar en de geweldige zang van Sugaray Rayford. In de tekst merkt hij op: "Het leven is te ingewikkeld in deze moderne tijd. Iedereen die iets anders zegt, moet blind zijn of liegen! Let op hoe ze je te pakken krijgen. Zo vangen ze je in het net. Je betaalt totdat je te ruste wordt gelegd... Ik ga een tv met groot scherm kopen, met mijn creditcard. Voor al deze dingen die ik bezit, moet ik zo verdomd hard werken! Wie heeft deze rotzooi nodig?...”. “Monkey Junk” is dan een donker nummer, de vreemde eend in deze blues bijt. “If I Could Holler” en “Dumb and Dangerous” zijn twee rustige intermezzo’s, het tweede in de stijl van Canned Head en met aantrekkelijke slide gitaar. Na het opzwepende “Sweet Cream” en de laatste korte maar levendige instrumental, “Raggmazazz” volgt er nog “Bleedin' Heart”, de afsluiter van dit geslaagd album. Het is een klassieke slow blues cover die je zo’n zeven minuten in de greep houdt. Samengevat: op ‘Who Needs This Mess!!??’ overtuigt Franck L. Goldwasser opnieuw van uitstekend muzikaal vakmanschap, met slimme teksten en geslaagde unieke samenwerkingen met collega muzikanten.

“With 'Who Needs This Mess!!??', Franck L. Goldwasser & guests such as Charlie Musselwhite, Sugaray Rayford, R.J. Mischo & Kirk Fletcher present a contemporary, current and exciting new project with intriguing and fascinating electric urban blues…”

Eric Schuurmans

‘WHO NEEDS THIS MESS’: tracklist: 01. Don't Give Up On Me, Baby / 02. I Don't Want Your Love (I Just Want Your Lovin') - 03. Skwurley - 04. What Am I To Do? - 05. Disküm Baåb Uleh Shun - 06. I Had a Dream Last Night - 07. Paris Woman - 08. Sobby Doggy Boogy - 09. Who Needs This Mess!!?? - 10. Monkey Junk - 11. If I Could Holler - 12. Dumb and Dangerous - 13. Sweet Cream - 14. Raggmazazz - 15. Bleedin' Heart [Bobby Robinson/Elmore James] | Music/Lyrics: F. L. Goldwasser, w/ or as [noted: 15] | Credits: Franck L. Goldwasser: guitar, vocs, ft: Charlie Musselwhite: harmonica (9), Jimmy Pugh: keys (9), Sugaray Rayford: vocs (9), R.J. Mischo: harmonica (3) & Kirk Fletcher: guitar (9)  

Discography FRANCK L. GOLDWASSER aka PARIS SLIM*: Who Needs This Mess!!?? [2023] | Crazed & Dangerous, ft. Christian Rannenberg & Roger C. Wade [2022] | “Who Needs This Mess?!!”, ft. Charlie Musselwhite, Sugaray Rayford & Kirk Eli Fletcher [2021] | Going Back to Paris: The Paris Slim Mountain Top Sessions 1998-1999, ft. Gary Smith, Johnny Ace, Rusty Zinn & Jim Pugh [2021] | Sweet Little Black Spider / Other Songs from the Trenches of the Blues [2020] | Bigger Than a Millionaire [2018] | Live @ Portland [2017] | Bone Pickin’ [2015] | Social Moments, Frank E. Gee & Jimmy Meunier [2013] | Soul Shot, Curtis Salgado [2012] | Jumpin’ @ La Java [2012] | Papa, Fais Pas Ça, w/Benoît Vlue Boy [2012] | Can’t Raise Me! [2011] | The Sultans of Slide - Lightning Strikes [2011] | Live On the Legendary Blues Cruise, Joe Louis Walker, ft. also Nick Moss & Jason Ricci [2010] | In the House, Down Home Super Trio (Frank Goldwasser/R.J. Mischo/Richard Innes) [2006] | Frank Goldwasser wThe Alastair Green Band [2006] | Mountain Top West Coast Blues Session Vol. 1 - Be Careful What You Wish For, Smith, Gary & Paris Slim* [2006] | Bluju: Delta Groove [2003] | The Highway is Like a Woman, w/Franck L. Goldwasser [2002] | Cross Cut [2001] | Bleedin' Heart* [1996] | Paris Slim: An Oakland Blues Band* [1992] | Blues for Esther* [1989] | (“Single”)